Φωτογραφία από την ταινία ‘Problem Child’ (1990)  |  Διάβασμα 4′

 

Σε συνέχεια των 4 τύπων προηγούμενου άρθρου (διαβάστε το εδώ: Πώς θα διαχειριστείτε 4 δύσκολους τύπους εργαζομένων), άλλοι 4 δύσκολοι τύποι εργαζομένων, συν ένας bonus.

 

Ο Βεζούβιος

Τύπος με τρομερά έντονη επικοινωνία. Είτε θετική είτε αρνητική. Εκεί που είναι μες στα γέλια και τις χαρές, ΜΠΟΥΜ! Νιώθεις ότι δεν θα μπορέσεις ποτέ να του μιλήσεις χωρίς να βάλει τις φωνές. Φέρνει δυσφορία στους υπόλοιπους εργαζόμενους.

Τι θα κάνετε:

Θα συμφωνήσετε μαζί με τους εργαζόμενους και θα δεσμευτούν όλοι σε έναν κοινά αποδεκτό κώδικα επικοινωνίας. Θα ξεκαθαρίσετε ποιες συμπεριφορές δεν μπορούν και δεν θα γίνουν αποδεκτές στην ομάδα, στο τμήμα, στην εταιρεία. Σε κατάσταση ‘έκτακτης ανάγκης’ θα περιμένετε να ηρεμήσει πρώτα και μετά θα του μιλήσετε. Θα του προτείνετε να φύγει για το υπόλοιπο της ημέρας, να πάει σπίτι του ή μια βόλτα. Θα συζητήσετε τι τον κάνει να έχει τέτοια ξεσπάσματα.

 

Το Κακό Βύσμα

Είναι συγγενής ή συστημένος από τον ιδιοκτήτη ή κάποιον διευθυντή. Δεν βγήκε όμως καλό βύσμα. Δεν έχει εκμεταλλευτεί δηλαδή το γεγονός ότι βρέθηκε σ’ αυτή τη θέση και μπορεί να δείξει τι αξίζει. Αντίθετα, πιστεύει ότι αρκεί η γνωριμία και έτσι αποδίδει το ελάχιστο δυνατό ή αποδεκτό. Και πιστεύει ότι εσείς, από το φόβο του συγγενή ή γνωστού ανωτέρου, δεν θα τον πιέσετε.

Τι θα κάνετε:

Θα του μιλήσετε ευθέως. Θα του δείξετε ότι δεν φοβάστε που είναι συγγενής ή γνωστός κάποιου υψηλά ιστάμενου. Θα του επισημάνετε, αφ’ ενός ότι έχετε προσδοκίες από αυτόν και αφ’ ετέρου ότι σας ενδιαφέρει να υπάρχει δικαιοσύνη και ισονομία στην ομάδα σας. Θα του εξηγήσετε ότι, όταν δεν αποδίδει, ντροπιάζει αυτόν που τον σύστησε. Θα του ζητήσετε να δουλέψει περισσότερο και καλύτερα για να βγάλει ασπροπρόσωπο αυτόν που τον σύστησε. Πριν από όλα αυτά, θα έχετε μιλήσει με όποιον τον έφερε στην εταιρεία και θα έχετε αποσπάσει τη σύμφωνη γνώμη του για τη συζήτηση που σκοπεύετε να κάνετε με τον εργαζόμενο.

 

Ο Μέσα-Σ’όλα-Πάρτα-Όλας

(Eυχαριστώ και αφιερώνω στο φίλο μου Ορέστη).

Ο τύπος που, είτε είναι δουλειά του είτε δεν είναι, είτε ξέρει είτε δεν ξέρει, θέλει να μπλέκεται παντού. Να φυτρώνει εκεί που δεν τον σπέρνουν, να χώνει τη μύτη του, να πηγαίνει σε όλα τα meetings και γενικά ‘να γράφει airtime’, χωρίς απαραίτητα να προσφέρει πολλά. Επιφανειακά, μπορεί να φαίνεται ότι απλά κυριαρχεί στην ομάδα σε σχέση με κάποιους πιο διστακτικούς ή πιο χαμηλών τόνων υπαλλήλους. Μπορεί όμως να κάνει ζημιά τόσο στο ομαδικό πνεύμα του τμήματος όσο και στο ηθικό, στην παραγωγικότητα και στην εξέλιξη των υπολοίπων εργαζομένων της ομάδας.

Τι θα κάνετε:

Είναι κλασσική περίπτωση έλλειψης ελέγχου (με την managerial έννοια του όρου) του προϊσταμένου. Είναι πολύ σημαντικό να έχετε γνώση των καθηκόντων της ομάδας σας. Να ξέρετε με τι ασχολείται και με τι πρέπει να ασχολείται ο κάθε εργαζόμενος. Όταν διαπιστώσετε ότι κάτι δεν πάει καλά, να φροντίσετε να θέσετε όρια και πλαίσια όσο πιο νωρίς και όσο πιο συγκεκριμένα γίνεται. Έτσι θα είναι πιο εύκολο ή, τουλάχιστον, λιγότερο δύσκολο να το αντιμετωπίσετε. Αν έχει χρονίσει η κατάσταση επειδή το έχετε αγνοήσει ή σας έχει ξεφύγει…

 

Το Zombie

Έρχεται, φεύγει, δεν τον παίρνεις χαμπάρι. Δε μιλάει, δε λαλάει, δεν ενδιαφέρεται.

Τι θα κάνετε:

Είναι δύσκολη περίπτωση, γιατί κατά πάσα πιθανότητα οφείλεται σε στοιχεία της προσωπικότητάς του. Συζητείστε μαζί του για να καταλάβετε τι συμβαίνει. Αν υπάρχει προσωπικό θέμα στο οποίο δεν υπάρχει λύση, προσπαθήστε να τον κάνετε να χρησιμοποιήσει τη δουλειά για να ξεχαστεί και να ξεφύγει. Αν είναι επαγγελματικό, ζητείστε να σας εξηγήσει. Σε ορισμένες περιστάσεις, η απογοήτευσή του προέρχεται από μια αδικία που έχει συμβεί στο παρελθόν και στην αδυναμία του να την αντιμετωπίσει. Πιστεύει ότι δεν μπορεί να βελτιωθεί η κατάσταση. Αποδείξτε του το αντίθετο.

 

BONUS Ο Βλάκας

(Προσοχή στην χρήση της λέξης και στην προκατάληψη.)

Τι θα κάνετε:

ΟΚ, δεν είναι ακριβώς οδηγίες αλλά πρόκειται για εξαιρετική ανάλυση! Διαβάστε εδώ τις ‘Παραλλαγές της Βλακείας’ από τον Seth Godin. Ζητώ συγνώμη από όσους θα δυσκολευτούν με τα αγγλικά. Είναι όμως τόσο ωραίο κείμενο, που θα το αδικήσω αν προσπαθήσω να σας το μεταφέρω ή να το μεταφράσω.

Και κρατήστε την τελευταία πρόταση: ‘η βλακεία δεν είναι ανίατη’!

 

Τελευταίο (αλλά όχι έσχατο): κυρίες και κύριοι – όπως συχνά αναφέρω – η αλήθεια είναι ότι γι’ αυτό πληρωνόμαστε. Όσο πολύ ή όσο λίγο πληρωνόμαστε. Για να αντιμετωπίζουμε δύσκολες καταστάσεις και να λύνουμε προβλήματα.

Αν τα πράγματα ήταν εύκολα, δεν θα ήμαστε απαραίτητοι, δεν θα είχαν την ανάγκη μας!

Πιάνω τον εαυτό μου να το λέει ολοένα και περισσότερο.

Γιατί εκτιμώ ότι είναι στοιχείο συνειδητοποίησης του ρόλου μας.

Στοιχείο της επαγγελματικής φιλοσοφίας και νοοτροπίας που οφείλουμε να βελτιώνουμε, πρώτοι εμείς!

 

(Wisdom & Courage … προαπαιτούμενα για το management δύσκολων εργαζομένων, εύκολων εργαζομένων … εργαζομένων γενικώς!)

 

Θέλετε να αναδημοσιεύσετε αυτό το άρθρο στην ιστοσελίδα σας; Επικοινωνήστε μαζί μας.
Μπορείτε επίσης να εκτυπώσετε, να αναπαράγετε και να διανείμετε το άρθρο, εφ’ όσον φαίνεται καθαρά το λογότυπο της Customer Service Greece και υπάρχει το σχετικό dofollow link.