Διάβασμα 3’   |   Photo: freepik

 

Λέντις ε τζέντλεμε θένκιου φορ γιορ κορπορέϊσιον

Κάποιους ανθρώπους δεν θα τους ήθελα για συνεργάτες.

Για καμία θέση.

Ανεξάρτητα από τις γνώσεις, την εμπειρία ή την εξειδίκευσή τους.

Γιατί μέσα σε δευτερόλεπτα μού δείχνουν ότι δεν γνωρίζουν κάποια ‘βασικά’, ότι δεν ενδιαφέρονται να κάνουν κάτι περισσότερο/καλύτερο από το μέσο (προς χαμηλό…) όρο, ότι δεν έχουν μάθει στη ζωή τους όταν κάνουν κάτι, να το κάνουν σωστά, όταν μαθαίνουν κάτι, να το μαθαίνουν σωστά.

Πήγαινα για δουλειά στην Κω, ήμουν σε αεροπλάνο μετά από καιρό – ελέω κορονοϊού – και ήμουν πολύ χαρούμενος γι’ αυτό.

Μέχρι που άρχισαν οι αναγγελίες.

Κυρίως αυτές στα αγγλικά…

Σας παρακαλώ, αν έχετε γνωστούς σε αεροπορικές εταιρείες, εξηγήστε τους την διαφορά του ‘a’ και του ‘e’, του ‘nt’ και του ‘d’. Πείτε τους ότι προφέρεται ‘λέϊντις’ και όχι ‘λέντις’. Πείτε τους ότι είναι άλλο το ‘cooperation’ και άλλο το ‘corporation’.

Όταν ακούω έναν πιλότο ή μια αεροσυνοδό να μην μιλάει καλά τα βασικά αγγλικά, το πρώτο πράγμα που με ενοχλεί είναι η αισθητική του θέματος.

Αμέσως μετά, σκέφτομαι μήπως υπάρχουν κι άλλα πράγματα που τον/την δίδαξαν και δεν τα έχει μάθει καλά…

Γενικά, αυτό που ισχύει σε τέτοιες περιπτώσεις είναι ότι δεν ξέρουμε ότι δεν ξέρουμε κάτι. Είναι άλλο πράγμα να κάνεις κάποιο λάθος, να στο λένε ή να το καταλαβαίνεις από μόνος σου και να το διορθώνεις και άλλο να μην καταλαβαίνεις ότι κάνεις λάθος γιατί δεν έχεις σωστές γνώσεις/βάσεις.

Επίσης, αυτό που εισπράττω καθημερινά είναι ότι πολλοί άνθρωποι κάνουν κάτι επιφανειακά, διαδικαστικά. Πείτε με περίεργο, πείτε με σκληρό, πείτε με απόλυτο, νομίζω ότι δείχνει μια γενικότερη νοοτροπία και μια φιλοσοφία ζωής.

Τώρα, θα μου πείτε (και θα συμφωνήσω), ότι αυτή είναι μεγάλη κουβέντα και ας μην την κάνουμε τώρα και ότι αυτό ξεκινάει από το σπίτι και το σχολείο. Έτσι μαθαίνουμε να λειτουργούμε, εστιάζουμε στους βαθμούς και όχι στην πραγματική γνώση, αυτό μεταφέρεται και μετά τις σπουδές στην δουλειά και στην καθημερινότητά μας…

Και θα μου πείτε (και θα συμφωνήσω ξανά), ΟΚ, ας μην μιλούν σωστά αγγλικά κάποιοι επαγγελματίες, ας ελπίσουμε ότι την βασική δουλειά που πρέπει να κάνουν θα την κάνουν σωστά. (Ειδικά πιλότοι και αεροσυνοδοί και ειδικά σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης.)

Γενικά, πάντως, με τέτοια περιστατικά αναρωτιέμαι:

Πού, πώς και πόσο μπορώ να εμπιστευθώ τέτοιους ανθρώπους;

Σε επιχειρήσεις, σε καταστήματα, σε ξενοδοχεία, σε εστιατόρια, σε τηλεφωνικά κέντρα;
Να συνεργαστώ, να με εξυπηρετήσουν, να με συμβουλεύσουν, να με κατευθύνουν;

 

Ο ‘σεκιουριτάς’

Κάποιους ανθρώπους, θα τους ήθελα πολύ για συνεργάτες.

Για οποιαδήποτε θέση.

Ανεξάρτητα από τις γνώσεις, την εμπειρία ή την εξειδίκευσή τους.

Στον προορισμό του αεροπλάνου και στην αγαπημένη επιχείρηση που πήγαινα, γνώρισα έναν θαυμάσιο άνθρωπο!

Ο Άρης Αναγνωστόπουλος, τυπικά, είναι ο Διευθυντής Ασφαλείας ενός μεγάλου resort. Η δουλειά του είναι να διευθύνει μια ομάδα 15 ατόμων που φροντίζουν για την ασφάλεια ανθρώπων και εγκαταστάσεων. Ουσιαστικά, είναι ένας άνθρωπος που λειτουργεί πιο πελατοκεντρικά από τους περισσότερους εργαζομένους σε θέσεις εξυπηρέτησης πελατών! Με ενδιαφέρον, με προθυμία, με τρόπους, με ευγένεια, με υπευθυνότητα, με διακριτικότητα, με καλή επικοινωνία, με χαμόγελο. (Το οποίο χαμόγελο το είχε είτε προς εμένα είτε ως σεκιουριτάς. Γιατί, ναι, το σωστό χαμόγελο δείχνει μεγάλη δύναμη!) Και βέβαια, συμμετείχε – ενεργότατα – στο σεμινάριο “WOW Guest Experience” για το οποίο είχα πάει στην Κω!

Ο Άρης, λοιπόν, με ‘χρεώθηκε’ και έκανε ό,τι μπορούσε για να με εξυπηρετήσει και να διευκολύνει. Έκανε πράγματα υπέρ του δέοντος. Έκανε τον καφετζή, έκανε τον ξεναγό, έκανε μια ώρα ποδήλατο μαζί μου. Χωρίς να δείχνει ότι δεν του άρεσε, ότι έκανε αγγαρεία, ότι δεν ήταν αυτή η δουλειά του.

Τον Άρη και τον κάθε ‘Άρη’ θα τον πρότεινα στην οποιαδήποτε επιχείρηση, για την οποιαδήποτε θέση (και όχι μόνο στον τομέα της Ασφάλειας). Θα προτιμούσα τον Άρη και τον κάθε ‘Άρη’ χωρίς τα τυπικά προσόντα παρά την οποιαδήποτε και τον οποιοδήποτε με τα τυπικά αλλά χωρίς τα ουσιαστικά προσόντα. Γιατί μού περνάει άμεσα και έμμεσα το μήνυμα ότι ενδιαφέρεται, ότι αυτό που έχει μάθει, το έχει μάθει σωστά, ότι αυτό που θα κάνει, θα το κάνει σωστά!

Ο Άρης και ο κάθε ‘Άρης’ με κάνει να τον εμπιστεύομαι!

 

(School music)

 

Σχετικά άρθρα:

Airplanes, hotels & restaurants – Εστιάστε στην ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ εξυπηρέτηση

Ηγέτες και Πλ-ηγέτες

 

Θέλετε να αναδημοσιεύσετε αυτό το άρθρο στην ιστοσελίδα σας; Επικοινωνήστε μαζί μας.

Μπορείτε επίσης να εκτυπώσετε, να αναπαράγετε και να διανείμετε το άρθρο, εφ’ όσον φαίνονται καθαρά το λογότυπο της Customer Service Greece και το σχετικό ενεργό link.

Print Friendly, PDF & Email